جمه - به ضم جیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)جُمّه (به ضم جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای کثیر و بسیار که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص خودستایی و تزکیه نفس از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجُمّه (به ضم جیم) به معنای کثیر و بسیار آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ی ۲۸ در خصوص خودستایی و تزکیه نفس می‌نویسد: لَو لَا مَا نَهَی اللّهُ عَنهُ مِن تَزکِیَهِ المَرءِ نَفسَهُ لَذَکَرَ ذَاکِرٌ فَضَائِلَ جَمّهً تَعرِفُهَا قُلُوبُ المُؤمِنِینَ وَ لَا تَمُجّهَا آذَانُ السّامِعِینَ؛ اگر نه این بود که خداوند از خودستایی نهی کرده، گوینده، فضائل فراوانی را بر می‌شمرد که دل‌های آگاه مؤمنان با آن آشناست، و گوش‌های شنوندگان از شنیدنش ابا ندارد.» (منظور از گوینده خود امام (علیه‌السلام) است.) ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جمّه»، ص۲۳۰. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|